Cesarskie cięcie to metoda operacyjnego zakończenia ciąży. Poród poprzez zastosowanie operacji cesarskiego cięcia polega na rozcięciu powłok brzusznych i macicy, a następnie wyjęciu maluszka z łona matki. Technik służących przeprowadzeniu cesarki jest wiele, a przeprowadzający cięcie lekarz wykonuje je według swojej najlepszej wiedzy.

 

Zaplanowaną cesarkę przeprowadza się znieczulając kobietę zewnątrzoponowo lub podpajęczynówkowo. Czasami decyzja o cesarskim cięciu może zapaść podczas porodu fizjologicznego i wtedy wykonuje się je nieplanowo w trybie ostrym, często pod narkozą. Kobieta może czuć później pewien dyskomfort związany z zastosowanym znieczuleniem, bez względu na jego typ.

 

Najważniejsze przyczyny stosowania cesarki to dojrzały wiek kobiety, cukrzyca lub wady serca matki. Niezbędna okazuje się w przypadku nieprawidłowego ułożenia lub zbyt dużego płodu w stosunku do rozmiaru miednicy kobiety.

 

Cesarskie cięcie i przyczyny jego stosowania wprowadzają spore zamieszanie w świecie medycyny. Zwolennicy zauważają jednak, że taka metoda porodu pozwala kobiecie na mniej bolesne i krótsze dolegliwości wiążące się z przybyciem dziecka na świat.

 

Nie można też zlekceważyć elementu psychologicznego, jaki wiąże się z najbardziej naturalną formą porodu, czyli z porodem fizjologicznym. Kobieta jest świadoma, że jego przebieg nie jest od niej zależny, więc myśl o tym nieznanym może rodzić stres lub strach. Operacyjny zabieg cesarskiego cięcia jest znacznie bardziej przewidywalny, czasami więc aspekt emocjonalny związany z tym faktem może mieć ogromne znaczenie dla przyszłej mamy.

 

Obecna wiedza medyczna stwierdza, że udany poród naturalny jest dla matki i dziecka lepszym porodem niż prawidłowo przebiegająca cesarska. Jednak w określonych sytuacjach jest ona konieczna, a w innych może okazać się pomocna i łatwiejsza dla kobiety. Należy pamiętać, że ze wskazań medycznych dla określonej ciąży może być zdecydowanie bezpieczniej, jeśli maleństwo narodzi się poprzez cięcie cesarskie. Fizjologiczny poród, który odbywa się drogami natury może bowiem czasami stanowić zagrożenie dla zdrowia mamy, czy też dziecka.

 

Nie można zapomnieć, że skutki cięcia cesarskiego odczuwane są przez młodą mamę przez pewien czas po porodzie. Bywa tak, że kobiecie nie jest łatwo po porodzie wstać z łóżka, chociaż zaleca się, żeby po cesarce uczynić to jak najwcześniej, o ile oczywiście nie ma do maminego podnoszenia się żadnych przeciwwskazań. Po narkozie lekarz może zalecić stanąć mamie na własnych nogach kilka godzin po zabiegu. Po zastosowaniu znieczulenia przewodowego anestezjolog zaleca na ogół podniesienie się po kilkunastu godzinach.

 

Należy w niedługim czasie po odbytym zabiegu usiąść na łóżku, a potem po prostu podnieść się z niego. Czynność opuszczenia łóżka i delikatnego poruszania się naturalnie przeciwdziała tworzeniu się zakrzepów i zatorów. Skutkiem narkozy jest zalegająca w płucach matki wydzielina, dlatego po cesarce może pojawić się odruch kaszlu, który jednak nie będzie zbyt długo dręczył mamę.

 

Cesarka trwa szybko, ale pozostawia na ciele mamy trwały ślad wykonanego przez lekarza cięcia. Należy więc odpowiednio pielęgnować bliznę operacyjną po wykonanym zabiegu. Podczas pierwszych dni po cesarskim cięciu zaleca się noszenie przez kobietę bawełnianych, luźnych majtek lub jednorazowych poporodowych majtek.

 

Blizna pooperacyjna w trakcie gojenia często nieco boli i swędzi przez kilka tygodni. Warto wtedy wykorzystać wszystkie odpowiednie chwile i dawać przemytej ranie pooddychać, poprzez rezygnowanie z noszenia bielizny.

 

Na już zagojonej bliźnie warto stosować preparaty pozwalające na szybsze zanikanie blizny, które dodatkowo zmniejszają uczucie swędzenia i ciągnięcia skóry. Dostępne na rynku silikonowe plastry i żele przeznaczone są do stosowania we wspomaganiu leczenia m.in. właśnie blizn po cesarskim cięciu. Poprawiają wygląd oraz elastyczność blizny, jak też zmniejszają, rozjaśniają ją i wygładzają.

 

2020-08-03