Poronienia i ich przyczyny

Współczesna opieka okołoporodowa jest kompletnie bezsilna w przypadku poronienia. Specjaliści medyczni nie mogą przewidzieć lub powstrzymać rozpoczętego poronienia. Kobieta po poronieniu napotyka często na obojętność instytucji medycznych i własnego otoczenia.

Poronieniem określa się w medycynie zakończenie ciąży przed końcem 22. tygodnia jej trwania. Specjaliści stwierdzają, że w taki sposób przerwanych zostaje niemal 60 procent poczęć. Poronienia często następują jeszcze przed tym, zanim kobieta dowie się o ciąży, a objawy poronienia sama uznaje za spóźnioną miesiączkę.

 

Przerwanie ciąży poprzez poronienie ma miejsce na ogół w pierwszym trymestrze, a spośród potwierdzonych ciąż tak zostanie zakończonych ponad 15%. W przedziale od początku czwartego miesiąca do końca szóstego miesiąca poronienie następuje w jednej na 50 ciąż.

 

Chociaż medycyna nie potrafi przewidzieć poronienia i go powstrzymać, to jednak poznając jego liczne przyczyny może określić, kiedy kobieta jest nim szczególnie zagrożona. Poronieniu może sprzyjać czynnik anatomiczny, hormonalny, genetyczny oraz infekcyjny.

 

Groźny dla ciąży jest wysiłek fizyczny w każdym okresie ciąży. Ryzyko poronienia dotyczy kobiet chorych na niewydolność tarczycy oraz cukrzycę. Poronienie jest również częstszym zjawiskiem u kobiet stosujących używki.

 

Przyczyny poronienia są również powiązane ze schorzeniami macicy. Utratę ciąży mogą spowodować niewydolności szyjki macicy oraz wady macicy.

 

Najczęstszą przyczyną obumarcia ciąży są wady genetyczne płodu, pojawiające się, gdy któreś z rodziców przekazało płodowi nieodpowiednią liczbę chromosomów lub chorobę genetyczną nie pozwalającą na prawidłowy rozwój płodu w macicy. Aberracje chromosomowe mają miejsce w przypadku 60 procent poronień w pierwszym trymestrze ciąży i w około 5 procentach późnych poronień oraz martwych urodzeń.

 

Aberracje chromosomowe są zmianami w strukturze chromosomów lub ich liczbie. Ich wynikiem są dziedziczne zmiany cech organizmu. Ich groźny udział w poronieniach wiąże się z tym, że do 30 procent komórek jajowych kobiet oraz do 10 procent plemników płodnych mężczyzn wykazuje aberrację chromosomową.

 

Zagrożeniem dla ciąży są również choroby obojga rodziców, a przede wszystkim odra, różyczka, świnka, toksoplazmoza oraz HIV lub AIDS. Spowodować poronienie może nieodpowiedni tryb życia, zła dieta oraz stosowanie niektórych leków.

 

Przez wiele lat problem rodziców, którzy utracili dziecko poprzez poronienie zamiatany był pod dywan. Do dzisiaj brakuje w Polsce jednolitych, rozsądnych standardów opieki, którymi powinna zostać wsparta kobieta po poronieniu.

 

Od 1988 na świecie, a od 2004 w Polsce dzień 15 października obchodzony jest jako Dzień Dziecka Utraconego. W USA nosi on nazwę Dnia Pamięci Dzieci Nienarodzonych i Zmarłych.

 

Osieroceni rodzice mają tego dnia okazję otwarcie zamanifestować pamięć o dzieciach, które kochają każdego dnia i będą kochać do końca życia. Zachęcamy do zapoznania się z wzruszającym artykułem Doroty Szarowicz na portalu Znana Położna - Mama anioła. O synku Miłoszu, ale też o położnej.

 

 

2015-12-04