W skład tabletek antykoncepcyjnych wchodzą dwie grupy hormonów: estrogeny i gestageny. W przypadku pigułek są one otrzymywane syntetycznie. Ich zadaniem jest przede wszystkim zatrzymanie jajeczkowania, zwiększenie gęstości śluzu szyjkowego (w ten sposób plemnikom trudniej będzie dostać się do komórki jajowej) oraz uniemożliwia wzrost błony śluzowej macicy (endometrium) zapobiegając zagnieżdżeniu się komórki jajowej.

Istnieją różne rodzaje tabletek antykoncepcyjnych, które dzieli się ze względu na posiadany skład. Są to tabletki jednofazowe, które zawierają stałą ilość estrogenów i gestagenów w trakcie cyklu, a także dwufazowe, czy nawet trójfazowe, których proporcje hormonów zmieniają się, tak by bardziej upodobnić się do naturalnego cyklu kobiecego. Wyróżnia się także mikrotabletki i minitabletki. Do mikrotabletek zalicza się wyżej wymienione jedno- i wielofazowe leki, natomiast minitabletletki są jednoskładnikowe.

Zaletą tabletek antykoncepcyjnych jest wysoki współczynnik Pearl’a, co świadczy o bardzo dużej skuteczności tej metody w zapobieganiu poczęcia. Dodatkowo u kobiet z PMS i boleśnie miesiączkujących zmniejsza odczuwane w tym czasie dolegliwości. Zmniejszają ryzyko zachorowania na raka jajnika oraz endometrium. Pigułki znalazły także zastosowanie w regulacji cyklów miesiączkowych, a także w zapobieganiu nazbyt obfitych krwawień.

Stosowanie syntetycznie utworzonych hormonów może doprowadzić do działań niepożądanych, takich jak: zwiększenie masy ciała poprzez zatrzymywanie się wody w organizmie, nudności, wymioty, powstanie brązowych plam na twarzy (szczególnie przy długim przebywaniu na słońcu), spadek libido, wahania nastroju, wystąpienie trądziku.

Najczęściej wyżej wymienione dolegliwości pojawiają się w pierwszych miesiącach zażywania, po czym ustępują. Jeżeli nie, wówczas może to oznaczać, że kobieta powinna udać się do lekarza po tabletki o innym składzie bądź stężeniu hormonalnym.

Korzystanie z tabletek antykoncepcyjnych (zawierających estrogeny) zwiększa ryzyko wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Dodatkowo kobiety stosujące tabletki dwuskładnikowe i palące ponad 15 papierosów dziennie, statystycznie częściej umierają z powodu chorób układu sercowo-naczyniowego.

Jak w przypadku każdych leków istnieją przeciwskazania do korzystania z tej metody antykoncepcji. Lekarz dobierający lek powinien wziąć pod uwagę zarówno choroby współistniejące, zażywane leki jak i wiek pacjentki. Nie mogą otrzymać pigułek kobiety które: przeszły zawał serca, udar mózgu, mają stwierdzoną zakrzepicę żył, guzy hormonozależne, cierpią na niekontrolowane nadciśnienie, a także na choroby wątroby.

Jeżeli zaczęłaś brać tabletki antykoncepcyjne i pojawiły się u Ciebie takie objawy jak: zawroty głowy, uczucie kołatania serca, nagłe bóle głowy, okolic nadbrzusza, nóg, skoki ciśnienia powyżej 140/90mmHg- zgłoś się pilnie do lekarza.  Warto wspomnieć, że niektóre antybiotyki, leki nasenne, przeciwpadaczkowe i przeciwdepresyjne oraz niektóre preparaty ziołowe zmniejszają skuteczność działania tabletek antykoncepcyjnych.

Czas potrzebny do skutecznego zadziałania tej metody antykoncepcji jest zależny od rodzaju zażywanych tabletek. Nie ma minimum oraz maksimum wieku w którym można brać pigułki antykoncepcyjne, jednakże dawka powinna być adekwatna do lat pacjentki. Powrót owulacji po odstawieniu tabletek jest różny i nie można jednoznacznie określić, czy jajeczkowanie pojawi się już w następnym cyklu, czy dopiero za parę miesięcy.

2017-07-02